Evde bir kediden kene çekmenin bir yolu: Ekstraksiyon yöntemleri

Kedilerde keneler, özellikle evcil hayvan kendi kendine yürüyorsa, oldukça yaygın bir durumdur. Ve çoğu zaman, emilmiş bir eklembacaklı bulmuş olan mal sahibi, bir kediden nasıl bir kene alınacağını bilmiyor. Paraziti kendi kendine çıkarmaya çalışır ve deneyimsizliği sayesinde hayvana daha fazla zarar verebilir. Ve veteriner hekim daha sonra, evcil hayvan için ciddi bir soruna dönüşebilecek olan sahibinin hatalarını ortadan kaldırmak zorunda kalır.

Tehlike Kene

Doğada, birkaç kene türü vardır: kulak, ixodik, uyuz. Bunlardan herhangi biri ile enfeksiyon kedi için tehlikelidir. Ancak en içten dışlanan sonuçlar evcil hayvanı bir iksodi kene saldırısı sırasında beklemektedir.

Özellikle kentte yaşayanlar olmak üzere pek çok mal sahibi, ixodid kene'nin dışardan nasıl göründüğünü ve hatta nasıl çıkartacağını bile bilmiyor. Parazitin ayırt edici işaretleri:

1. Gövde gözyaşı biçimli, siyah veya grimsi kahverengidir.
2. Kol ve bacaklar. Genç bireylerin 3 çift bacağı, yetişkinleri vardır - 4.
3. Baş, gövdenin sivri kısmında yer alan bir hortum ile küçük.

Genç veya yaşlı, bu gibi hastalıkların bir taşıyıcı olabilir

• Ensefalit beyni etkileyen bir enfeksiyondur ve felç ve hayvanın ölümüne yol açar. Semptomatik tedaviden sonra bile, kedinin vücudu tamamen iyileşmez.
• Piroplazmoz, kan hücrelerinde yaşayan en basit parazitlerin neden olduğu bir hastalıktır. Yıldırım hızını arttırır. İlk belirtilerin başlangıcından evcil hayvanın ölümüne kadar geçen süre sadece 2 gündür.
• Hemobartonelloz, kırmızı kan hücrelerinde - kırmızı kan hücrelerinde parazitlenen en basit organizmaların neden olduğu bulaşıcı bir hastalıktır. Ölümcül bir tehlike oluşturmaz, ancak özellikle yaşlı hayvanlarda kansızlığa, bağışıklıkta azalma ve kronik hastalıkların alevlenmesine neden olur.

Bir kişi için bir kene ısırığının bir kedi için olduğu kadar tehlikeli olduğunu belirtmek gerekir.

Paraziti tespit etmenin bir yolu

Bir hayvanın vücudunda (özellikle uzun saçlı olan) bir kene yalnızca kanla dolu olduğunda bulunabilir. Bu nedenle, dışarıda kendi başlarına yürüyen hayvanlar günlük olarak kontrol edilmeli ve bir kedide bir kene bulunduğunda, mümkün olduğu kadar çabuk kaldırılmalıdır.Bu işlemi yapmak, iyi ışık sağlamak ve sık dişlerle tarak yapmak. Muayene Önerileri:

1. Saldırganlığı önlemek için muayene, evcil hayvan dolduğunda veya yatmaya hazırlanırken başlar.
2. Kedi, hafif bir bezle kaplı herhangi bir düz yatay yüzeye yerleştirilir (ellerinde düştüğünde hemen üzerinde bir eklembağı fark edebilirsiniz).
3. Her şeyden önce kulakları, boynu, mideyi, koltuk altı bölgesini ve kalçaların iç yüzeyini incelerler (bu yerlerde ince ve narin ciltler ve kene kolayca ısırır).
4. Saçı dikkatlice saç büyümesine karşı tarayın ve cildi hissedin.
5. Emici paraziti fark ederek aramaya devam etmelisin, belki de tek örnek bu değil. Yenilgilerinin yerlerini bilerek, aynı anda keneleri çıkarmak daha kolay olacaktır.

Muayenenin eldivenlerle yapılması önerilir, çünkü kedinin saçını korumasız ellerle kontrol etmek, kenenin kişiye saldırmasına neden olabilir.

Hemen muayene etmenin nedeni evcil hayvanın değişen davranışıdır. Kitty sürekli saçlarını yalar, gergin olur. Bu, kenenin uzun süre evcil hayvanın derisinde olduğuna dair bir işarettir.

Paraziti çıkarmadan önce eller ve aletler kullanılmalıdır. Evcil hayvan derisinin işlenmesi gerekmez.Bir kediden doğru şekilde kene almak için basit adımları uygulamanız gerekir: hayvanı masaya sıkıca sabitleyin ve prosedürü gerçekleştirirken evden birinden yardım isteyin. Birçok hayvan, aşinalıklara tolerans göstermez ve kendilerini savunurlar.

Ekstraksiyon yöntemleri

Emilmiş parazitlerden kurtulmanın birkaç yolu vardır. Bir pense (ucunda yarık olan plastik bir kanca) veya bir deliği bulunan bir kement kolu kullanarak eklem bacaklıyı çıkarmak en iyisidir. Sıradan cımbız da kullanabilirsiniz. Eylemlerin algoritması aşağıdaki gibidir:

1. Keneyi bulun.
2. Kat yayıldı ve paraziti çıkarın.
3. Kene kurtulun (bu yapılmalıdır).
4. Yaranın etrafındaki alan bir peroksit veya alkol çözeltisi ile muamele edilir, daha sonra iyot ile yağlanır.

Eğer pisi alerjik ise, örneğin bir süpratin gibi bir antihistamin vermeli ve yaraya iyot yerine anti-alerjenik merhem sürmelisiniz.

Kene kaynaklı bir kement, bir kement kalem veya başka araçlar içeren bir kene kaldırmak için, uygulamalarının nüanslarını önceden incelemek gerekir. Alma Yöntemleri:

• Mite tick. Kancanın ucunu, hayvanın derisi ile emme paraziti arasındaki yuvanın içine dikkatlice geçirin (böylece kenenin sıkıca sabitlenmesini sağlayın). Sonra aleti eksenine doğru çevirin ve keneyi çıkarın.
• Eklembacaklı gövdesine giyilen ve kenenin emiş noktasında güvenli bir şekilde sabitlenmiş yumuşak bir halkaya sahip bir kement sapı. Parazit tamamen çıkıncaya kadar cihaz herhangi bir yönde döndürülür.
• Sert bir deliğe sahip bir alet. Kan emicinin gövdesi döngünün geniş kısmına sokulur, daha sonra kenenin temas yeri dar kısımda olacak şekilde kaydırılır ve güvenli bir şekilde sabitlenir. Dikkatli bir dönüşle, başın kedinin derisinin altına sıkışmaması için canlı bir kene ortaya çıkarmaya çalışırlar.
• Forseps veya kelepçe. Uçları hayvanın derisiyle temas edebilecek şekilde dikey veya dikey olarak bir aletle tutarak, araknidi yakalar ve pürüzsüz bir şekilde çıkarırlar.
• Konu. Parazite bir diş halkası uygulanır ve çekilir.

Hiçbir cihaz bulunmadığında, parazit elle çekilmek zorunda kalacak. Bunu yapmak için, araknidi yakalamak için eldivenli eller kullanın ve kan emici gövdesine sert bir şekilde bastırmamaya çalışarak, ekseni etrafında döndürün, çekin ve geçici olarak uzaklaştırın.

O zaman ısırık sitesini incelemelisiniz. Bu, kenenin başının derinin altında kalmadığından emin olmak için yapılır. Paraziti çıkardıktan sonra, ısırık bölgesinde siyah bir nokta veya kırmızı bir çıkıntı kalırsa, baş derinin altında kalır. Kaldırılması gerekiyor. Bunu yapmak için koni alkolle muamele edilir ve bir dikiş iğnesiyle dikkatlice çıkarılır, ancak işlemin bir veteriner tarafından yapılması daha iyidir.

Yapmamanız gereken şeyler

Emilmiş bir parazitin bitkisel yağ veya alkol ile kolayca giderilebileceği "bilgili insanlar" tavsiyesine inanmayın. Bu kesinlikle işe yaramaz prosedür, durumu sadece ağırlaştıracak, çünkü rahatsız edici bir kan emici, kedinin derisinin altına zehirli enzimler enjekte etmeye başlayacaktır, bu, kene herhangi bir hastalığın taşıyıcısıysa hayvanın enfeksiyonuna katkıda bulunabilir. Ayrıca keneyi çıkarırken aşağıdakileri yapmayın:

• araknidi kedinin cildinde ezmeye çalışın;
• bir iğne ile almak;
• elinizle keskin bir şekilde dışarı çekin;
• sigara yakmaya çalışın;
• Benzin veya amonyaktan losyonlar hazırlayın.

Uzmanın gerekli tüm işlemleri yapacağı veteriner kliniğine gitmek daha iyidir.

Enfeksiyon önleme

Kedi veya kedi kendi kendine yürüyorsa, evcil hayvanı cildinize kan emici maddelerle temas etmekten mümkün olduğunca koruyun. Yürüyüşten sonra evcil hayvan eve parazit getirebilir, oysa insanlar, özellikle çocuklar acı çekebilir.

Sahibine kedi için en uygun aleti seçmesi önerilir. Ayrıca, veteriner eczanelerinde çeşitli aksesuar ve preparatlardan oluşan geniş bir seçenek bulunmaktadır. Olabilir:

• Anti-mite yaka özel bir hazırlıkta ıslanır ve kediyi 3 ila 5 ay arasında korur.Uygulaması basittir. Sadece onu hayvanın boynuna koymanız ve yakala boynunuz arasında 1,5−2 cm mesafe bırakmaya çalışmak için güvenli bir şekilde tutmanız gerekir.
• Sprey, kan emicileriyle mücadelede en etkili araçtır. İlaç, hayvanın vücuduna, kesinlikle sırt boyunca kürkün altına uygulanır, böylece kedi zehiri yalamaz. Ayrıca evcil hayvanın gözlerine girmemeye çalışmalısınız. İşlem açık havada veya balkonda gerçekleştirilir. Aşırı durumlarda, evdeki pencereleri açmanız gerekir.
• Omuzlardaki bıçakların arasına, yünleri serpen damlalar üzerine damlalar uygulanır. İlacın avantajı, yavru kediler ve hamile kediler için kullanılabilmesi, ancak ayda 1 kereden fazla olmamasıdır.

Herhangi bir antiparaziter ilacı kullanmadan önce ilaca veya yakaya iliştirilmiş talimatlar hakkında bilgi edindiğinizden emin olun. Zehirlenme gitmişse, evcil hayvan veterinere gösterilmelidir.

Tamamen yerli içeriğe sahip yavru kediler bile kenelerin saldırısından bağışıklık kazanmaz ve mal sahipleri, bir yürüyenin eve getirebileceği olası tehlikeyi anlamalıdır. Hayvanı parazit saldırılarından korumak, koğuşundan tamamen sorumlu olan sahibinin görevidir.